dawid pisze:Chodzi mi o to że amplituda w plikach wave może mieć wartość do 1 volta
)
), zwany float, czy też single. Pozwala on na zapis wartości z dynamiką ok 760dB, co znacznie wykracza poza możliwości jakiegokolwiek sprzętu pomiarowego, czy grającego (typowy cholernie trudny do przeskoczenia próg to 140dB)
dawid pisze:A co do normalizacji tych plikow to mi to troche nie wychodzi, bo jak podziele przez najwieksza mozliwa wartosc w pliku to zostaje bardzo mala wartosc. Jak ktos wie cos wiecec o normalizacji plikow wave to będę bardzo wdzieczny jak sie podzieli zemną tą wiedzą
), to wystarczy pomnożyć wszystkie próbki przez 32767, a potem podzielić przez maksymalną wartość. Koniecznie w tej kolejności, operację wykonujemy na jakimś 32-bitowym typie danych (zazwyczaj int, ale trzeba sprawdzić)
Kod: Zaznacz cały
int probki[N]; /* tablica N próbek, jest int, ale to nie ważne ;) */
int max; /* maksymalna wartość znaleziona w próbkach */
float t; /* a przez to będziemy mnożyć */
int i; /* a to tylko taki indeks */
max = 0;
/* szukamy maksymalnej wartości */
for(i = 0; i<N; i++) {
if (abs(probki[i]) > max) /* ma być wartość bezwzględna, bo ważne są oba limity, górny i dolny */
max = abs(probki[i]);
}
/* teraz w max mamy największą wartość, albo 0, jeżeli wszystkie próbki były zerami */
if (max > 0) { /* jak max będzie zero, to nie ma co liczyć bo się wykrzaczy */
t = 32767.0 / ((float) max); /* przez to będziemy mnożyć. zamiast 32767.0 możesz wstawić inną wartość, wtedy do niej będziesz normalizował */
/* i wszystkie próbki po kolei, operacje wykonujemy jako zmiennoprzecinkową (float), a wynik całkowity (int) */
for(i = 0; i<N; i++)
probki[i] = (int) (t * (float) probki[i]); /* a mnożenie jest dla tego, że jest szybsze od dzielenia */
}
Kod: Zaznacz cały
#include <math.h>
#define CZAS 1.0 /* czas w sekundach, czyli długość sampla */
#define FS 44100 /* częstotliwość próbkowania w Hz */
#define N ((int) (CZAS * FS)) /* ilość próbek */
#define FG 1000.0 /* częstotliwość Twojego "generatora" w Hz */
#define PI 3.141593 /* stosunek obwodu okręgu do jego średnicy :P */
#define PI2 (PI+PI) /* mówi samo za siebie */
#define SKALA 32767.0 /* maksymalna wartość (bezwzględna) jaka się znajdzie w tablicy */
/* Dane w tablicy będą miały zakres od -SKALA do +SKALA */
/* minimalna wartość (-32768) nigdy nie wystąpi, po takie przeskalowanie albo spowoduje asymetrię, albo doda składową stałą */
/* dla n bitów SKALA = 2 ^ (n - 1) - 1 */
#define ZERO 32768 /* poziom przesynięcia zera w pliku .wav */
/* dla n bitów ZERO = 2 ^ (n - 1) */
unsigned short sample[N]; /* tablica próbek, wartało by dynamiczną alokację zastosować */
/* chyba ten typ, na amidze na pewno to jest UWORD ma być 16 bit bez znaku*/
int main(void) {
int index; /* indeks w tablicy próbek */
float domega; /* przyrost fazy */
float omega = 0.0; /* aktualna wartość kąta */
/* no i to by było na tyle deklaracji */
/* teraz trzeba by przeliczyć, o ile będzie się zwiększał kąt (faza) dla każdej próbki w radianach ofkozz */
domega = PI2 * FG / ((float) FS);
for(index = 0; index<N; index++) {
/* liczymy sinusa, wynik mnożymy przez skalę i z zakresu -1.0 do +1.0 robi się -SKALA do +SKALA */
/* Potem dodajemy ZERO, czyli przesuwany sygnał tak, że wszystkie wartości są dodatnie) */
sample[index] = (unsigned short) (sin(omega)*SKALA) + ZERO;
/* po każdej próbce zwiększamy wartość kąta */
omega += domega;
/* poniższa operacja to korekcja kąta bardzo ważna dla dłuższych próbek, bo funkcje trygonometryczne tracą dokładność wraz ze wzrostem wartości argumentu, więc trzymamy go zawsze w zakresie 0.0-2*PI */
/* taka metoda i tak wprowadza błąd narastający z czasem. Właściwe było by zastosowanie np. akumulatora fazy ale jest to już trochę bardziej skomplikowane jeżeli chce się uzyskać dużą dokładność i dowolność wyboru częstotliwości */
/* to co jest tutaj w zupełności do Twoich zastosowań wystarczy */
while(omega > PI2) {
omega -= PI2;
}
}
/* No i koniec :) w tablicy sample[] mamy wartości gotowe do zapisu do pliku */
return 0;
}